Εύβοια
Πολύ κοντά στο νομό Αττικής, είναι το δεύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας και το τρίτο της ανατολικής Μεσογείου. Είναι, όμως, ένα κάπως «στεριανό» νησί, αφού δύο γέφυρες -η σύγχρονη καλωδιωτή και η παλαιότερη συρταρωτή- τη συνδέουν με τη Στερεά Ελλάδα. Ο νομός Εύβοιας (που περιλαμβάνει και το νησί της Σκύρου) συνορεύει με το νομό Βοιωτίας και βρέχεται Α και Ν από το Αιγαίο Πέλαγος, Β και ΒΔ από τον Παγασητικό και τον Μαλιακό κόλπο, ενώ Δ και ΝΔ από τον βόρειο και το νότιο Ευβοϊκό κόλπο.
Που να πάτε...
Αιδηψός
Διάσημο θέρετρο, που φιλοξενεί σε καθημερινή βάση το καλοκαίρι περίπου 40.000 παραθεριστές. Η περιοχή φημίζεται για τις ιαματικές πηγές της, τις οποίες επισκέπτονταν ο Αριστοτέλης και ο Πλούταρχος.
Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές, η θερμοκρασία των οποίων κυμαίνεται από 28º C έως 86º C. Οι ιαματικές ιδιότητες αυτών των πηγών συμβάλλουν αποτελεσματικά στη θεραπεία παθήσεων των αρθρώσεων, ενώ με τη λουτροθεραπεία αντιμετωπίζονται επίσης αρκετές γυναικολογικές παθήσεις, καθώς και η ανδρική ανικανότητα. Στα ΒΑ της λουτρόπολης και σε απόσταση περίπου 4 χλμ. βρίσκεται ο οικισμός της Αιδηψού. Απέχουν 111 χλμ. BΔ από τη Xαλκίδα (μέσω Λίμνης-Pοβιών). Συνδέεται με φέρι μπόουτ με την Αρκίτσα Φθιώτιδας.
Ερέτρια
Παραλιακή πόλη της Εύβοιας και «πύλη» του νησιού, λόγω της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τον Ωρωπό Αττικής. Είναι χτισμένη στη θέση της ένδοξης αρχαίας πόλης-κράτους, κυρίαρχης δύναμης στους τομείς της ναυτιλίας, του εμπορίου και της γεωργίας, με σημαντικές αποικίες στο Αιγαίο και στην Κάτω Ιταλία. Καταστράφηκε δύο φορές από τους Πέρσες και τους Ρωμαίους, ενώ αργότερα εγκαταλείφθηκε ως το 1827, όταν εγκαταστάθηκαν εδώ πρόσφυγες από το νησί των Ψαρών (παλαιότερα η πόλη ονομαζόταν Νέα Ψαρά). Απέχει 23,5 χλμ. ΝA από τη Xαλκίδα.
Κάρυστος
Γραφική κωμόπολη και λιμάνι, με πλατείες και λειτουργικό ρυμοτομικό σχέδιο, το οποίο δημιουργήθηκε από πολεοδόμους του βασιλιά Όθωνα. Είναι γνωστή από την αρχαιότητα για τις περιώνυμες πλάκες Καρύστου, σχιστολιθικά πετρώματα της περιοχής. Aπέχει 124 χλμ. NA από τη Xαλκίδα.
Λίμνη
Mικρή παραθαλάσσια πόλη, πανέμορφη όλες τις εποχές του χρόνου. Η αρχιτεκτονική και η πολεοδομία της θυμίζουν έντονα νησιώτικο οικισμό. Απέχει 80 χλμ. BΔ από τη Xαλκίδα.
Χαλκίδα
Μόλις 80 χλμ. από την Αθήνα, η πόλη της ιερής πηγής Αρέθουσας αποτελεί την οδική πύλη ολόκληρης της Εύβοιας. Η στρατηγική γεωγραφική της θέση την κατέστησε από αρχαιοτάτων χρόνων σταυροδρόμι ιδεών και πολιτισμών, ισχυρό έρεισμα των κατακτητών κάθε εποχής. Σήμερα, η κοσμοπολίτικη Χαλκίδα – διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού – χτισμένη στις δυο πλευρές του πορθμού του Ευρίπου αποτελεί προσφιλή τόπο σύντομων αποδράσεων από την πολύβουη Αθήνα. Η Υψηλή καλωδιακή Γέφυρα, μια εντυπωσιακή σύγχρονη κατασκευή, έχει διευκολύνει και επιταχύνει κατά πολύ την πρόσβαση στην πόλη της Χαλκίδας.
Γνωστή στο πανελλήνιο για το παλιρροϊκό φαινόμενο της αλλαγής της κατεύθυνσης των υδάτων κάθε έξι ώρες συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες που συρρέουν στην παλιά συρταρωτή γέφυρα Negroponte για την παρατήρηση αυτού του σπάνιου φαινόμενου. Επόμενο κλασικό σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών η παραλία. Ένας όμορφα διαμορφωμένος πεζόδρομος που νύχτα και μέρα σφύζει από ζωή χάρη στα δεκάδες καφέ και εστιατόρια που βρίσκονται παραταγμένα κατά μήκος της προκυμαίας. Τις εντυπώσεις κερδίζει το Κόκκινο Σπίτι –σήμα κατατεθέν της πόλης στα δεξιά του παραλιακού δρόμου–, το νεοκλασικό Κτήριο με τα 4 πήλινα αγάλματα στην κορυφή αλλά και το Δημαρχείο με την όμορφη αρχιτεκτονική και τη θαυμάσια ισορροπία των όγκων. Στην κορυφή του λόφου Κανήθου δεσπόζει το ενετικό φρούριο του Καράμπαμπα με την καλύτερη θέα της πόλης αλλά και ολόκληρου του Ευβοϊκού κόλπου.
Στα βυζαντινά χρόνια η Εύβοια γνώρισε μεγάλη ακμή
Πολυάριθμα ευρήματα σε διάφορα σημεία (Ιστιαία, Κήρινθος, Ψαχνά, Αμάρυνθος, Αρτάκη, Κάρυστος κ.α.) μαρτυρούν ότι η Εύβοια κατοικείται ήδη από τους παλαιολιθικούς χρόνους. Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα έχουν ανασκαφεί και από την εποχή του χαλκού. Στο Λευκαντί του Βασιλικού και στη Μάνικα της Χαλκίδας εντοπίστηκαν απομεινάρια της πρωτοελλαδικής περιόδου, ενώ από τους Ωρεούς και το Αλιβέρι υπάρχουν ευρήματα της μεσοελλαδικής περιόδου.
Τέλος, σε διάφορες περιοχές της Χαλκίδας έχουν δει το φως τάφοι και λείψανα της υστεροελλαδικής ή μυκηναϊκής περιόδου. Αρχαίες πόλεις της Εύβοιας δημιούργησαν σπουδαίες αποικίες στη Μεσόγειο (Χαλκιδική, Μικρά Ασία, Κάτω Ιταλία), ενώ στα κλασικά χρόνια η Ερέτρια ήταν από τις ισχυρότερες ελληνικές πόλεις.
Στα βυζαντινά χρόνια, η Εύβοια υπαγόταν στο Θέμα της Ελλάδας και γνώρισε μεγάλη ακμή. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, παρέμεινε στα χέρια των Τούρκων, ακόμα και μετά την άφιξη του Καποδίστρια, και μόνο με φιρμάνι της 13ης Ιουνίου 1830 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, πολλοί πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Νέα Αρτάκη και τη Νέα Λάμψακο, καθώς και σε προσφυγικούς συνοικισμούς στη Χαλκίδα και την Αμάρυνθο. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η Εύβοια βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, ενώ έντονη ήταν η αντιστασιακή δράση των κατοίκων της.
